ارتباط بین قدرت و تون عضلانی با عملکرد اندام فوقانی در کودکان همی پلژی

چکیده هدف: هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین قدرت و تون عضلانی با عملکرد اندام فوقانی در کودکان همی پلژی است. روش بررسی: در این مطالعهٔ مقطعی (توصیفی- تحلیلی)، ۳۷ نفر از کودکان همی پلژی در محدودهٔ سنی ۱۰-۵ سال از مراکز درمانی وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مهارت های کیفیت کارکرد دستی شرکت کنندگان در پژوهش با استفاده از آزمون کفایت حرکتی بروینینکس- ازرتسکی، سطح اسپاستی سیته با استفاده از مقیاس اشورس و قدرت به وسیلهٔ ویگوریمتر سنجیده شد. داده ها نیز با استفاده از 16spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: ارتباط معناداری بین قدرت با چیره دستی (۰٫۰۰۰=p)، هماهنگی دوطرفه (۰٫۰۲۴=p)، هماهنگی اندام فوقانی (۰٫۰۰۰=p) و هماهنگی بینایی-حرکتی (۰٫۰۴۵=p) و همچنین بین تون عضلانی مچ با چیره دستی (۰٫۰۱=p)، هماهنگی دوطرفه (۰٫۰۳۵=p)، هماهنگی اندام فوقانی (۰٫۰۱۳=p) و هماهنگی بینایی-حرکتی (۰٫۰۳۲=p)، بین تون عضلانی آرنج با چیره دستی (۰٫۰۰۴=p)، هماهنگی بینایی-حرکتی (۰٫۰۱۷=p) دیده شد. ولی ارتباط معناداری بین تون عضلانی شانه با عملکرد حرکتی اندام فوقانی دیده نشد. نتیجه گیری: ارتباط مستقیمی بین قدرت عضلانی و عملکرد حرکتی اندام فوقانی کودکان فلج مغزی نیمهٔ بدن وجود دارد و نیز ارتباط معکوس بین اسپاستی سیته مچ با عملکرد حرکتی اندام فوقانی این کودکان دیده شد.